Zestaw zawierać będzie 16 klasyków w wykonaniu Lauryn Hill, Ushera, Commona, Mary J. Blige czy Jazmine Sullivan. Wydawnictwo promuje utwór „Feeling Good” w wykonaniu Hill. Nagrania można posłuchać tutaj.
Płyta towarzyszy dokumentowi o Simone zrealizowanemu przez Netflix. Obraz zatytułowany „What Happened, Miss Simone?” doczeka się premiery 26 czerwca. Zwiastun znajduje się pod tym adresem.
Oto tracklista „Nina Revisited”:
Lisa Simone – „Nobody’s Fault but Mine (Intro)”
Lauryn Hill – „Feeling Good”
Lauryn Hill – „I’ve Got Life”
Lauryn Hill – „Ne Me Quitte Pas”
Jazmine Sullivan „Baltimore”
Grace – „Love Me or Leave Me”
Usher – „My Baby Just Cares For Me”
Mary J. Blige – „Don’t Let Me Be Misunderstood”
Gregory Porter – „Sinnerman”
Common & Lalah Hathaway – „YG&B”
Alice Smith – „I Put A Spell On You”
Lisa Simone – „I Want A Little Sugar In My Bowl”
Lauryn Hill – „Black Is The Color Of My True Love’s Hair”
Lauryn Hill – „Wild Is The Wind”
Lauryn Hill – „African Mailman”
Nina Simone – „I Wish I Knew How It Would Feel To Be Free”
Nina Simone urodziła się jako Eunice Kathleen Waymon 21 lutego 1993 roku jako szóste z siedmiorga dzieci. Pierwsze wokalne doświadczenia zdobywała w kościelnym chórze. W wieku 17 lat przeprowadziła się do Filadelfii, gdzie uczyła gry na fortepianie i akompaniowała piosenkarzom. Wkrótce rozpoczęła naukę w Juilliard School of Music, ale z powodu braku pieniędzy musiała przerwać naukę i porzucić marzenia o podbiciu Ameryki jako pierwsza czarnoskóra pianistka koncertowa. Wówczas zaczęła swą przygodę z bluesem i jazzem. Zdobyła uznanie dzięki interpretacji „I Loves You Porgy” z opery „Porgy and Bess” George’a Gershwina. Największy rozgłos zyskała za sprawą singla „My Baby Just Cares For Me”. Inne jej przeboje to „House of the Rising Sun”, „I Put a Spell on You” czy „Sinnerman”. Walczyła o prawa obywatelskie, czemu dawała wyraz także w swych utworach („To Be Young, Gifted and Black”, „Blacklash Blues”, „Mississippi Goddam”). W 1971 skłócona z ludźmi z branży fonograficznej wyjechała ze Stanów Zjednoczonych, choć publicznie jako powód wyjazdu podawała rasizm. Wróciła po 7 latach i została aresztowana za niepłacenie podatków (przez kilka lat rzeczywiście nie płaciła ich w ramach protestu przeciw wojnie w Wietnamie). Później mieszkała na Karaibach, w Afryce i Europie, występując aż do sześćdziesiątego roku życia. Zmarła w 2003 roku w wieku 70 lat.