Obywatel Jack, czyli cała prawda na temat Jacka White’a

10 lipca 2017
ok. 2 minut czytania

Wydawnictwo zgłębia buntownicze życie wyrzutka dorastającego w zrujnowanym Detroit, któremu pisane było stać się ekscentryczną gwiazdą rocka i założycielem wyjątkowo ważnej, niezależnej wytwórni płytowej.

Od niczym (poza datą – 11 września 2001 roku) niewyróżniającego się koncertu w klubie w Arkansas po anarchiczny, ogłuszający występ na festiwalu Glastonbury w 2005 roku – oto pełna, nieprawdopodobna opowieść o losach Johna Gillisa, znanego również jako Jack White, samozwańczego agent provocateur rocka. Książka opowiada o jego muzycznych fascynacjach, związku z Meg White (której nazwisko przyjął w dniu ślubu); przytacza wywiady z muzykami, z którymi pracował, m.in. Neilem Youngiem, Seasick Steve’em i Brendanem Bensonem; oraz przedstawia szczegółowy opis wszystkich albumów The White Stripes, The Raconteurs, The Dead Weather i solowych nagrań Jacka White’a. Przepełniona nastrojowym klimatem, miarodajna pozycja. Opowieść o niezwykłej muzycznej podróży człowieka, który stał się jedną z najbardziej fascynujących postaci muzyki rockowej XXI wieku.

– John Anthony Gillis urodził się pod tym adresem (Ferdinand Street 1203) 9 lipca 1975 roku jako dziesiąte dziecko i siódmy syn Teresy i Gormana Gillisów – czytamy fragment książki. – Nadano mu imię po Janie Chrzcicielu, rodzina jednak szybko zaczęła wołać na niego „Jackie”. Był dzieckiem „na doczepkę”, jak sam dziś wspomina, na pewno nieplanowanym przez czterdziestopięcioletnią w chwili porodu matkę. Najmłodszy z jego rodzeństwa urodził się siedem lat wcześniej, najstarszy w 1957 roku.

Jack White to amerykański rockman o polskich korzeniach. Rodzina jego matki pochodziła z Polski, on sam urodził się w Detroit. Sukces i uznanie zdobył, współtworząc duet The White Stripes, którego przebój „Seven Nation Army” wybrzmiewa na wszystkich stadionach sportowych. Artysta współtworzy również kapele The Raconteurs i The Dead Weather oraz stoi na czele wytwórni Third Man. Ostatnio otrzymał nominację do Grammy za nagrany z Beyoncé numer „Don’t Hurt Yourself”. Jego ostatni solowy longplay to „Lazaretto” z czerwca 2014 roku.

Nick Hasted pisze o muzyce, filmie, książkach i komiksach dla „The Independent”, „Uncut”, „Classic Rock”, „Jazzwise” i „The Arts Desk”. Jest autorem dwóch książek, opublikowanych w wydawnictwie Omnibus: „The Dark Side of Eminem” oraz „You Really Got Me: The Story of The Kinks”. Mieszka w Brighton.