Dla twórców filmu od początku było jasne, że w „Ostatniej rodzinie” musi być świetna muzyka. Muzyka, jakiej słuchali Beksińscy.
W domu Beksińskich muzyka grała non stop, dosłownie i w przenośni – z głośników, w słuchawkach oraz umysłach głównych bohaterów. Przypominają nam o tym wszechobecne magnetofony szpulowe i półki pełne taśm, winyle i gramofony.
– Każdy kawałek na tym soundtracku i każdy, który jest w filmie ma swoją niepowtarzalną historię – chodzi zarówno o miejsce w sercu członków rodziny Beksińskich, jak i okoliczności, które pozwoliły na to, aby stał się elementem „Ostatniej rodziny” – opowiada reżyser, Jan P. Matuszyński.
Soundtrack dzieli muzyczne fascynacje Tomka (np. Yazoo, Joy Division), które prezentował w radiu, i Zdzisława – mniej znane, ale w niezwykły sposób dopełniające jego obrazy (kompozycje Mahlera czy Liszta). To zbiór utworów nigdy prawie nie pojawiających się na tego typu wydawnictwach.
Oto tracklista:
CD 1:
Pieter Nooten & Michael Brook – „Several Times I”
Yazoo – „Don’t Go”
Joy Division – „Love Will Tear Us Apart”
The Moody Blues – „Nights In White Satin”
Budgie – „Parents”
Peter Gabriel – „Lay Your Hands On Me”
Marillion – „Lavender”
Sisters Of Mercy – „This Corrosion”
Roxy Music – „More Than This”
Talk Talk – „Happiness Is Easy”
Closterkeller – „A Ona Ona”
Ultravox – „Dancing With Tears In My Eyes”
Nick Cave And The Bad Seeds – „From Her To Eternity”
Camel Pressure – „Points”
CD 2:
1. Franz Liszt: A Dante Symphony – 2. Purgatorio
2. Edvard Grieg: Lyric Suite – 5. March Of The Trolls
3. Alfred Schnittke: Requiem – Credo
4. Claude Debussy: Sonata For Flute, Violin & Harp – 3. Finale
5. Franz Liszt: Tasso, Lamento E Trionfo
6. Gustav Mahler: Symphony No. 7 – 3. Scherzo
7. Gustav Mahler: Symphony No.10 – 1. Andante – Adagio
8. Gustav Mahler: Symphony No. 2 – 4. „ULRICHT”
Akcja zaczyna się w 1977 roku, gdy Tomek Beksiński wprowadza się do swojego mieszkania. Jego rodzice mieszkają tuż obok, na tym samym osiedlu, przez co ich kontakty pozostają bardzo intensywne. Nadwrażliwa i niepokojąca osobowość Tomka powoduje, że matka – Zofia, wciąż martwi się o syna. W tym samym czasie Zdzisław Beksiński próbuje całkowicie poświęcić się sztuce. Po pierwszej nieudanej próbie samobójczej Tomka, Zdzisław i Zofia muszą podjąć walkę nie tylko o syna, ale także o przywrócenie kontroli nad swoim życiem.
Gdy Zdzisław podpisuje umowę z mieszkającym we Francji marszandem Piotrem Dmochowskim, a Tomek rozpoczyna pracę w Polskim Radiu, wydaje się, że rodzina najgorsze kłopoty ma już za sobą. Jednak seria dziwnych, naznaczonych fatum wydarzeń, dopiero nadejdzie.
W legendarne postaci – genialnego malarza Zdzisława i jego syna Tomasza, kultowego dziennikarza muzycznego i tłumacza, wcielają się odpowiednio Andrzej Seweryn i Dawid Ogrodnik. Towarzyszą im Aleksandra Konieczna jako Zofia Beksińska oraz Andrzej Chyra w roli marszanda Piotra Dmochowskiego.
Tomek Beksiński był jednym z najbardziej charyzmatycznych polskich dziennikarzy muzycznych, a także tłumaczem języka angielskiego. Zadebiutował w eterze w 1982 roku w audycji Marka Niedźwieckiego. Znany był z radiowej anteny najpierw Programu I i II Polskiego Radia, a następnie Trójki, pisał m.in. do „Tylko Rocka” i „Machiny”. Był naczelnym tłumaczem filmów z Jamesem Bondem i serii „Latający cyrk Monty Phytona”. Popełnił samobójstwo 24 grudnia 1999 roku.
Zdzisław Beksiński był malarzem, rzeźbiarzem, fotografem, rysownikiem – jednym z najwybitniejszych i najbardziej oryginalnych polskich twórców współczesnych. Jego prace najczęściej miały mroczny, pełen grozy charakter. Nie brakowało w nich elementów abstrakcyjnych i fantastycznych. Artysta został zamordowany w swoim mieszkaniu w Warszawie w nocy z 21 na 22 lutego 2005 roku, na kilka dni przed swymi 76. urodzinami.